ΗΛΙΟΠΕΤΡΟ

ΜΟΝΕΜΒΑΣΙΑ

Μονεμβασία η επίσημη ονομασία, Μονεμβασιά στην ποιητική εκδοχή της, Μονεμβάσια ή Μονοβάσια για τους ντόπιους, Μαλβουαζὶ για τους Φράγκους και Μαλμζύ κατά τους Άγγλους, η ονομασία της περιοχής προέρχεται από τα συνθετικά «μόνη» και «έμβαση», τη μία και μόνη είσοδο της Καστροπολιτείας.

Η παλιά πόλη της Μονεμβασιάς είναι ένας ζωντανός μεσαιωνικός οικισμός, διατηρημένος με άψογο τρόπο. Αποτελεί μνημείο παγκόσμιας εμβέλειας και βασικό σταθμό για κάθε περιηγητή της Πελοποννήσου. Η ατμόσφαιρα είναι μαγική, γεμάτη ρομαντισμό και ιστορία. Μνημεία και εκκλησίες βρίσκονται διάσπαρτα στο Κάστρο ενώ μια σημαντική αρχαιολογική συλλογή στεγάζεται στο Παλιό Τζαμί στην Πλατεία του Ελκομένου Χριστού.

Ακριβώς πριν τη γέφυρα απλώνεται η νέα πόλη της Μονεμβασιάς ενώ κατευθυνόμενοι προς το νότο συναντάμε τους παραλιακούς οικισμούς των Νομίων. Ο γειτονικός Άγιος Ιωάννης ενδείκνυται για αυτούς που θέλουν να δοκιμάσουν αυθεντικές τοπικές γεύσεις

Μέσα αλλά και γύρω από τη Μονεμβασιά υπάρχουν πολλές αξιόλογες παραλίες, ο επισκέπτης όμως δεν πρέπει να αγνοήσει και τις εκπλήξεις που κρύβει η ενδοχώρα, όπως τον Νερόμυλο των Ταλάντων και το Λαογραφικό Μουσείο στις Βελιές.

Τα θρησκευτικά μνημεία της περιοχής βρίσκονται και εκτός των τειχών του Κάστρου, με σημαντικότερα τους Δίδυμους Ναούς στα Τέρια και τον ναό του Αγίου Νικολάου στον ομώνυμο οικισμό.

Γέρακας (Λιμάνι)

Άφωνος θα μείνει ο ανυποψίαστος επισκέπτης πλησιάζοντας το Λιμάνι του Γέρακα. Ένα σπανιότατο φιόρδ μοναδικής ομορφιάς ξεδιπλώνεται μπροστά του. «Ευλίμενον χωρίον» ονομάστηκε από τον Παυσανία, στο έργο του ΄΄Λακωνικά΄΄, η Ακρόπολη Ζάρακα η οποία βρίσκεται πάνω από τον οικισμό, στο Β.Α. άκρο του στομίου του όρμου.

Η γαλήνη του τοπίου και η γραφικότητα του οικισμού συνθέτουν ένα μοναδικό σκηνικό. Δημοφιλές αγκυροβόλιο για ιστιοπλοϊκά και άλλα σκάφη, αφού είναι προστατευμένο από όλους τους ανέμους.

Διαθέτει ενοικιαζόμενα δωμάτια και εστιατόρια – ψαροταβέρνες. Το γεγονός ότι οι ιδιοκτήτες είναι και οι ίδιοι ψαράδες, αποτελεί εγγύηση για φρέσκο ψάρι και θαλασσινά, όλες τις εποχές του χρόνου

Στην απόληξη του όρμου υπάρχει σημαντικότατος υγροβιότοπος.
Μοναδική εμπειρία αποτελεί και η επίσκεψη στην Μονή Ευαγγελιστρίας στον δρόμο προς Ρειχιά.

Oδηγίες πρόσβασης:

Το λιμάνι του Γέρακα απέχει 33 χλμ. από το Κυπαρίσσι και 22 χλμ. από τη Μονεμβασιά. Στο τέλος του δρόμου προς το λιμάνι υπάρχουν θέσεις για στάθμευση. Τα μεγάλα οχήματα και τα λεωφορεία πρέπει να προσεγγίζουν με προσοχή.

Πλύτρα

Η αρχαία πόλη Ασωπός, ταυτίζεται με τα λείψανα στην μικρή χερσόνησο στα ΝΑ της σύγχρονης Πλύτρας. Η πόλη μαρτυρείται επιγραφικά και ανασκαφικά από την ύστερη ελληνιστική εποχή και κατά τον Παυσανία ήταν αρχικά μέλος του Κοινού των Λακεδαιμονίων και αργότερα του κοινού των Ελευθερολακώνων. Από επιγραφικές μαρτυρίες γνωρίζουμε επίσης ότι στην περιοχή της είχε εκτάσεις ο Γαίος Ιούλιος Ευρυκλής, η σημαντικότερη πολιτική φυσιογνωμία της Λακωνίας κατά την εποχή του Αυγούστου.

Κατά τα ρωμαϊκά χρόνια, υπήρξε μια από τις σημαντικότερες πόλεις της χερσονήσου του Μαλέα και σημαντικός σταθμός του ρωμαϊκού αυτοκρατορικού οδικού δικτύου. Η ακμή της πόλης, φαίνεται ότι συνεχίσθηκε κατά τα πρώιμα, τουλάχιστον, βυζαντινά χρόνια όπως δείχνει η αναφορά της σε γραπτά κείμενα της εποχής και τα σωζόμενα αρχιτεκτονικά λείψανα.

Σήμερα αρχαία λείψανα είναι ορατά στην ακτή, αλλά και μέσα στη θάλασσα

Απολιθωμένο Δάσος Αγίου Νικολάου

Το απολιθωμένο Φοινικόδασος της παράλιας ζώνης του Αγίου Νικολάου συμπεριλαμβάνεται στον Άτλαντα των Γεωλογικών Μνημείων του Αιγαίου και αξιώνει σήμερα με ισχυρά ερείσματα μια θέση στο Δίκτυο των Γεωπάρκων της Ευρώπης. Στις παράκτιες τοποθεσίες Αγία Μαρίνα, Κόρακας και Σπίθα, οι απολιθωμένοι μάρτυρες ενός μακρινού παρελθόντος κρατούν φυλαγμένα τα μυστικά και τους κωδικές της εποχής τους.
Σύμφωνα με μελέτη του Καθηγητή, Ευαγγέλου Βελιτζέλου, στις απολιθωματοφόρες θέσεις του Αγίου Νικολάου τα ευρήματα είναι μοναδικά στον ευρωπαϊκό χώρο και ανεκτίμητης επιστημονικής σπουδαιότητας, καθότι αποτελέσματα μιας πρωτότυπης ασβεστολιθικής απολίθωσης. Το ερευνητικό πρόγραμμα και οι εργασίες αποκατάστασης αποκάλυψαν, πράγματι, στην περιοχή που εστιάζουμε φοίνικες, καρπούς και ρίζες φοινίκων αλλά και πανίδα ρηχών νερών όπως μαλάκια, οστρακώδη, εχίνους κ.λ.π. Αλληλεπίδραση πολλών γεωλογικών φαινομένων μέσα στη διάρκεια εκατομμυρίων ετών οδήγησε στη δημιουργία αυτού του έργου της Φύσης το οποίο με τη μορφή Γεωπάρκου αποκαλύφθηκε και διαμορφώθηκε με σειρά εργασιών (καθαρισμός – αφαλάτωση – στερέωση – συγκόλληση/σύνδεση τεμαχίων – υδροφοβίωση). Η διάσωσή του από τις πάσης φύσεως φθορές και ιδιαίτερα από τον ανθρώπινο παράγοντα παραμένει μέγα στοίχημα…

Οδηγίες πρόσβασης:

Το απολιθωμένο δάσος βρίσκεται μερικά χιλιόμετρα μετά το χωριό Άγιος Νικόλαος και εκτείνεται στις παράκτιες τοποθεσίες Αγία Μαρίνα, Κόρακας και Σπίθα. Η πρόσβαση γίνεται μέσω ενός βατού χωματόδρομου μήκους 2 χλμ.

Υπάρχει χώρος στάθμευσης στην είσοδο του πάρκου.

Σπήλαιο της Καστανιάς

Ένα από τα πιο εντυπωσιακά σπήλαια της Ελλάδας βρίσκεται καλά κρυμμένο στο νότιο άκρο της Πελοποννήσου, λίγα λεπτά από τη Νεάπολη. Η καταπράσινη ορεινή διαδρομή για το σπήλαιο ακολουθεί την ανατολική απόληξη του Πάρνωνα που σβήνει στο ακρωτήριο του Μαλέα.

Πλούσιο σε πυκνότητα και ποικιλία σχημάτων, χρωμάτων και μορφών, το σπήλαιο κατατάσσεται δεύτερο στο είδος του σε όλη την Ευρώπη. Τρία εκατομμύρια χρόνια χρειάστηκε η φύση για να δημιουργήσει τον απαράμιλλο λιθωματικό διάκοσμο και να πλάσει σώματα και μορφώματα μιας φαντασίας αμύθητης. Ανάμεσα στους θεόρατους κόκκινους και λευκούς «καταρράκτες», τις γιγάντιες πολύσχημες κολόνες, τις «κουρτίνες» και τα «σεντόνια» που ξεχύνονται σαν κέρινα ομοιώματα απ’ την οροφή, φωλιάζουν «χταπόδια» και «κοράλλια», «ελεφαντάκια» και «μανιτάρια», «πουλιά» και καρικατούρες, «εξωτικά φυτά» και μνημειώδη πλάσματα.

Η έκταση του Σπηλαίου είναι 1.500 τ.μ., χωρίζεται σε δύο επίπεδα και ο επισκέπτης το περιέρχεται με μια διαδρομή 500 μ. Σπάνιες παρουσίες όπως δίσκοι, επίπεδοι σταλαγμίτες, εκκεντρίτες και ελικτίτες, έχουν τον ιδιαίτερο τόπο τους στο σπήλαιο και αποτελούν σημαντικούς σταθμούς της ξενάγησης. Με λίγη τύχη, ίσως να συναντήσετε έναν ευγενή μόνιμο κάτοικο του σπηλαίου, το τυφλό και κουφό δολιχόποδο.

Το σπήλαιο σχηματίστηκε μέσα σε ασβεστόλιθους ιουρασικής ηλικίας (145 έως 195 εκατομ. χρόνων) της ενότητας «Τριπόλεως», μετά από μια περίοδο γεωλογικών ταραχών που την διαδέχθηκε μια δραστήρια περίοδος σταγονορροής και δημιουργίας χημικών ιζημάτων. Ο λιθωματικός διάκοσμος αποτελείται από ανθρακικό ασβέστιο σε κρυσταλλική μορφή, εμπλουτισμένο με οξείδια μετάλλων του υπεδάφους που του χαρίζουν την επτάχρωμη παλέτα του.

Παυλοπέτρι Ελαφονήσου

Η βυθισμένη πολιτεία, ο αρχαίος οικισμός «Παύλο Πέτρι», βρίσκεται στην Ελαφόνησο, στον υποθαλάσσιο χώρο ανάμεσα στην παραλία της Πούντας και στη νησίδα Παυλοπέτρι που μεσολαβεί, στα 600 μ. Βόρεια-Β/Α από το λιμάνι της Ελαφονήσου

Από τις έρευνες του ΕΛ.ΚΕ.Θ.Ε. το 2009 προκύπτει ότι η πόλη βυθίστηκε εξαιτίας σειράς σεισμών και τεκτονικών επεισοδίων στην ευρύτερη περιοχή σε συνδυασμό με την άνοδο της στάθμης της θάλασσας.

Αρχικά οι αρχαιολόγοι θεωρούσαν ότι ο οικισμός κατοικήθηκε για πρώτη φορά γύρω στο 2800 π.Χ., Από τις αρχαιολογικές έρευνες το 2009 διαπιστώθηκε ότι Με τα νέα στοιχεία ωστόσο επιβεβαιώνεται ότι το Παυλοπέτρι είναι μία από τις αρχαιότερες βυθισμένες πολιτείες στον κόσμο, ενώ υπάρχουν οι αρχαιότερες ενδείξεις για οργανωμένη κατοίκηση ήδη από την 4η χιλιετία π.Χ.

Αξίζει να σημειωθεί ότι έχει επιτευχθεί η αποτύπωση των υποθαλάσσιων αρχαιοτήτων και η παραγωγή τρισδιάστατων φωτο-ρεαλιστικών μοντέλων των βυθισμένων αρχιτεκτονικών στοιχείων από το Παυλοπέτρι με τη χρήση πρωτοποριακών μεθόδων και συνδυασμών σύγχρονων τεχνικών, όπως το σόναρ της Nautilus Ltd. και τη φωτο-στερεογραμμετρική αποτύπωση (Κέντρο Ρομποτικής του Πανεπιστημίου του Sydney), τα οποία εφαρμόστηκαν για πρώτη φορά σε αρχαιολογικές έρευνες στο Παυλοπέτρι.